مطالعات نشان می دهد که پروبیوتیک های خوراکی حاوی باکتری های اسید لاکتیک و بیفیدوباکتریوم ها خطر نارسایی تنفسی را در مبتلایان به کووید ۱۹ کاهش می دهد.
به نقل از آرشانیوز ، مطالعه جدید محققان ایتالیایی از دانشگاه رم نشان داده است که باکتری درمانی خوراکی شامل پروبیوتیک ها نه تنها خطر نارسایی تنفسی را در بیماران کرونایی کاهش می‌دهد بلکه ریسک شدت بیماری و همچنین نیاز به بستری شدن در بیمارستان را نیز کاهش می‌دهد.
تجویز خوراکی ترکیب پروبیوتیک ها باعث افزایش سطح اکسیژن خون از جمله p۰۲، O۲Hb و Sa۰۲ در مقایسه با بیمارانی می‌شود که فقط مراقبت‌های استاندارد را دریافت می‌کنند.
در این مطالعه از یک ترکیب پروبیوتیک درمانی به نام SLAB۵۱ که اساساً یک باکتری درمانی خوراکی حاوی باکتری‌های اسید لاکتیک و بیفیدوباکتریوم است برای بررسی اثرات درمانی باکتری درمانی بر کووید ۱۹ و مکانیسم‌های درگیر و چگونگی فعال شدن این مکانیسم‌ها مورد استفاده قرار گرفت.
همین تیم مطالعه در مطالعه قبلی بر روی ۲۰۰ بیمار نشان داده بود که افراد مبتلا به کووید ۱۹ تحت درمان با فرمول خاصی از باکتری‌ها (SLAB۵۱) شانس بیشتری برای زنده ماندن دارند. آنها همچنین گزارش کردند که خطر ایجاد نارسایی تنفسی برای یک بیمار با استفاده از SLAB۵۱ در کنار درمان استاندارد، هشت برابر کاهش می‌یابد.
مشخص شده است که افراد آلوده به کروناویروس به دلیل ضایعاتی که بیش از ۵۰ درصد ریه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند.
این مطالعه شامل ۶۹ بیمار کرونایی بود که نیاز به اکسیژن درمانی غیرتهاجمی داشتند و بیش از ۵۰ درصد ریه شأن درگیر شده بود. ۲۹ بیمار هپارین با وزن مولکولی کم، آزیترومایسین و رمدسیویر دریافت کردند. ۴۰ نفر SLAB۵۱ را دریافت کردند. تجزیه و تحلیل اکسیژن خون قبل از شروع درمان و در ۲۴ ساعت انجام شد.
تیم مطالعه دریافتند در بیمارانی که فقط از درمان استاندارد استفاده شد در طول ۲۴ ساعت به مقدار قابل توجهی اکسیژن نیاز داشتند. بعلاوه سطح p۰۲، O۲Hb و Sa۰۲ خون آنها نسبت به گروهی که مکمل‌های پروبیوتیک خوراکی دریافت کرده بودند، به مراتب کمتر بود. داده‌های آزمایشگاهی نشان می‌دهد که SLAB۵۱ می‌تواند سنتز اکسید نیتریک را در سلول‌های روده کاهش دهد.
یافته‌های مطالعه شواهدی را ارائه می‌دهد که SLAB۵۱ حاوی باکتری‌هایی است که دارای فعالیت آرژنین دیمیناز (ADI) هستند که هیدرولیز L- آرژنین را به سیترولین و آمونیاک کاتالیز می‌کند. ADI، با کاهش آرژنین، ممکن است فعالیت ضد ویروسی را در برابر برخی ویروس‌ها، از جمله کروناویروس، انجام دهد و آسیب‌های شدید التهابی ریه بیماران مبتلا به کووید ۱۹ شدید را کاهش دهد.
